....άσχημη είναι η πλατεία....

......θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σημερινές εικόνες - σκέψεις, καθώς περνούσα από την πλατεία, και αυτό να είναι το σχόλιό μου.
Για να σας πω την αλήθεια, σήμερα που πέρασα από την πλατεία μου φάνηκε άσχημη όσο ποτέ άλλοτε.
Άνθρωποι σκυφτοί, ιδρωμένοι, που δεν κοίταζαν ο ένας τον άλλον, βιαστικοί, φαίνονταν να μιλούν μόνοι με τον εαυτό τους, χωμένοι σε προβλήματα και αδιέξοδα.

Σε αυτή την πλατεία που έβραζε στον ήλιο, έβριζα και εγώ για όσα πριν από λίγο είχα πληρώσει στην εφορία, για τα έξοδα που ανεβαίνουν με ένα γιο φαντάρο στη Λέρο - Φαρμακονήσι και τον άλλο φοιτητή που ανάθεμα τη Διαμαντοπούλου αυτή τη χρονιά δεν βλέπω να λειτουργεί τίποτε, άρα δεν βλέπουμε άμεσα πτυχίο... τις περικοπές που έχω κάνει, τις περικοπές που θα πρέπει να κάνω, τις διακοπές που δεν ξεκινούν -όλο από την άλλη εβδομάδα λέω και αναβάλλω και αναβάλλω.

Άσχημη ήταν η πλατεία, ποτέ δεν τη θυμάμαι τόσο αποκρουστική.
Ξαφνικά θυμήθηκα να είμαι κρεμασμένος στο χέρι της μάνας μου και να διασχίζω την πλατεία, έχω και σχετική φωτογραφία, ασπρόμαυρη εποχής. Χαμογελαστός και ευτυχής κρατώ το χέρι της, ακόμα έχω την αίσθηση της ασφάλειας αυτού του αγγίγματος... τα ΜΑΤ «σκούπισαν» τα ίχνη των ανθρώπων στην πλατεία, αγγίγματα βίαια, σκληρά. Άσχημη είναι η πλατεία, ορφανή, δίχως φτιασίδια, γυμνή, γερασμένη, άχρωμη. Άσχημη είναι η πλατεία καθώς αφημένη σε περαστικούς που καταριούνται τη μοίρα τους αυγουστιάτικα στο Σύνταγμα, μόνοι στην «καθαρή» πλατεία ο καθένας με τον εαυτό του και γύρω η ανεμπόδιστη κυκλοφορία βουβή να κυλά.
Κάποιοι νοικοκυραίοι είναι ήδη διακοπές, κάποιοι άλλοι έχουν πάψει να είναι νοικοκυραίοι και δεν το έχουν καταλάβει, ενώ η πλατεία «νοικοκυρεύτηκε».
Όσοι ενοχλήθηκαν από το τριτοκοσμικό θέαμα της πλατείας ας τους υπενθυμίσω το τριτοκοσμικό θέαμα της ζητιανιάς, του ψαξίματος των σκουπιδιών για τα προς το ζην, την εγκληματικότητα, την εγκατάλειψη, την υποβάθμιση των κοινωνικών παροχών, τις όλο και πιο τριτοκοσμικές εργασιακές συνθήκες... το ΔΝΤ, συγγνώμη την τρόικα ήθελα να πω, και την κλιματική αλλαγή επίσης για να μην ξεχνιόμαστε, Πράσινοι γαρ.
Δεν είναι θέμα αισθητικής αλλά ηθικής η πρακτική που οδηγεί στον «αποευρωπαϊσμό» της καθημερινότητάς μας. Ανησυχητικά δείγματα ανήθικης πολιτικής έχουμε προς αυτή την κατεύθυνση και σίγουρα το κυρίαρχο δεν ήταν οι σκηνές της πλατείας.
Αχ! «...ο θαλασσινός αέρας και η αύρα της θάλασσας υπάρχουν ακόμα και αν δεν τα ζητήσει κανένας...» λέει ο ποιητής.
Άντε, καλό καλοκαίρι...
ένα μικρό απόσπασμα,Αναδημοσίευση από την Αυγή.-