Η Αθήνα είναι το πρώτο μεγάλο πανεπιστήμιο του κόσμου.

....Ακριβώς επειδή τα Έπη υμνούσαν ήρωες κοινής καταγωγής, η διάδοσή τους δε βρήκε το παραμικρό εμπόδιο. Οι πατριαρχικές κοινωνίες των διαφόρων ελληνικών φυλών, επειδή ωφελούνταν κατά την άσκηση εξουσίας, προώθησαν τη γνώση των Επών και μ’ αυτόν τον τρόπο έμμεσα τη γνώση της γλώσσας των Επών.
Η μεγάλη Αθήνα η κορωνίδα του ελληνικού πολιτισμού καθιέρωσε τα Έπη ως βασική παιδεία των πολιτών της και μετά άρχισε να γεννά το ανεπανάληπτο έργο της. Η κοινή γλώσσα Επών και φιλοσοφίας ήταν αυτή που καθιερώθηκε ως κοινή για τους λαούς. Είναι τέλεια γλώσσα γιατί είναι η μόνη γλώσσα, που μπορεί να εκφράσει το σύνολο των εννοιών, που απασχολούν τον άνθρωπο ως πνευματικό ον. Είναι η γλώσσα μέσω της οποίας γεφυρώνεται η απόσταση της γνώσης μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Αυτή η γλώσσα καλύπτει τις απαιτήσεις του θεϊκού Σχεδίου, εφόσον είναι η μόνη, που μπορεί να εκφράσει με τελειότητα τη γνώση του Θεού και να παραμείνει κλειδωμένη.
Είναι γλώσσα αθάνατη, γιατί έχει τη δυνατότητα να γεννά λέξεις, που από μόνες τους εκφράζουν τεράστιους όγκους γνώσης. Η λέξη “δημοκρατία” είναι μία σύνθετη λέξη, που για ένα γνώστη της γλώσσας εκφράζει μία ιδεολογία. Ο Έλληνας όταν μιλά, μπορεί μέσα σε μία πρόταση να εκφράσει την άποψή του, δείχνοντας τη γνώση του όσον αφορά τα δεδομένα, χωρίς να χρειάζεται να επεξηγήσει. Λέει, για παράδειγμα, ότι λατρεύει τη δημοκρατία. Η άποψή του είναι ότι τη λατρεύει κι αυτό ενδιαφέρει. Δεν έχει ανάγκη ν’ αναλύσει τη γνώση του για τα κοινωνικά συστήματα και ό,τι άλλο αφορά τον άνθρωπο-μέλος της κοινωνίας. Η λέξη αναλαμβάνει να περιγράψει απόλυτα αυτό, που, για ν’ αναλυθεί, απαιτεί ώρες ανάλυσης. Ακόμα κι ο Έλληνας που δεν έχει την ίδια γνώση, μπορεί ν’ αντιληφθεί από τη λέξη και μόνον τι ακριβώς περιγράφεται. Οι Έλληνες ήταν απόλυτα φυσικό να θεωρούν τους υπόλοιπους ως βαρβάρους, γιατί δεν υπήρχε δυνατότητα επικοινωνίας.
Πώς μπορούσε να εξηγήσει ένας Έλληνας σ’ ένα Βαβυλώνιο την έννοια της “αυτοθυσίας”;
Έπρεπε να εξηγήσει ένα τεράστιο πλήθος εννοιών, που κι αυτό απαιτούσε παιδεία.
Ο Έλληνας, εξαιτίας της παιδείας που προσφέρουν τα Έπη και της σχέσης μεταξύ αυτών και της γλώσσας, είτε έχει ειδική γνώση είτε όχι, αντιλαμβάνεται την έννοια και στην απλή αναφορά της.
Τα Έπη από τη φύση τους προσφέρουν υψηλή στάθμη παιδείας κι επειδή αποτελούν τη βάση της ανώτατης, δίνουν τη δυνατότητα σ’ αυτόν που τα κατέχει, να μπορεί να παρακολουθεί άνετα το σύνολο των όσων δημιουργεί η ανθρώπινη διανόηση. “Αυτοθυσία” για το σύνολο των Ελλήνων είναι η θυσία, που δεν επιβάλλεται από εξωγενείς παράγοντες, αλλά προκαλείται από εσωτερικά κίνητρα.
Αρκεί ο Έλληνας να σκεφτεί την περίπτωση του Αχιλλέα και τα Έπη αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα. Τον κύριο όγκο των πληροφοριών τον φέρουν τα Έπη και οι λέξεις παραπέμπουν απλά στο σημείο αναφοράς.

Η γνώση των εννοιών όπως η “βασιλεία”, η “κυριότητα, η “φιλοξενία”, η “δικαιοσύνη”, δε λαμβάνεται από το σύστημα, επομένως όπως συμφέρει τους κρατούντες, αλλά απευθείας από τα στόματα των ηρώων και άρα απ’ Αυτόν που έδωσε τα Έπη στους ανθρώπους.
Έτσι όταν ο Έλληνας μιλά με Έλληνα, εκφράζει σύνθετες απόψεις μ’ απλό τρόπο, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα και παραλληλισμούς.
Αρκεί να παρομοιαστεί ένας διεφθαρμένος άρχοντας με τον Αγαμέμνονα και όλοι οι Έλληνες θ’ αντιληφθούν, εξαιτίας των Επών, γιατί ακριβώς κατηγορείται.

Το ίδιο συμβαίνει και με τον Αχιλλέα.
Πώς μπορεί ένας Ασιάτης να καταλάβει την αυτοθυσία των ελεύθερων ανθρώπων στους περσικούς πολέμους, τη στιγμή που δε λαμβάνει έτοιμη γνώση από κάποια προσιτή πηγή, για το ποιες εσωτερικές δυνάμεις κινούν τον άνθρωπο και τα πάντα γι’ αυτόν είναι υποταγή στην εξουσία;

Ο Θεός μέσω των Επών έδωσε μία τέλεια γλωσσική βάση στους Έλληνες και μέσω αυτής γεννιούνται πλήθος λέξεων, που ακολουθούν την ανθρώπινη ευφυΐα.
Από τη στιγμή που τα πάντα εξαρτώνται από τη Σοφία του Θεού και η Θέωση από τη μετάγγιση αυτής της Σοφίας, ήταν απαραίτητο να δοθεί το μέσον.
Οι αριθμοί δείχνουν ότι, Ομηρικά Έπη = Δωρεά του Θεού = 54, κι από τη στιγμή που τα Έπη γέννησαν τη γλώσσα των Ελλήνων, εννοείται ότι και η γλώσσα είναι δωρεά.
Σ’ αυτό το σημείο έχουμε και την επιβεβαίωση της θεωρίας μας για το Θεό-Πατέρα και το Θεό-Μητέρα.
Οι Έλληνες έχουν το Θεό μητέρα και συνεπώς τους δίνονται τα πάντα στο σύνολό τους.
Μέσα σ’ αυτό το σύνολο είναι και η γλώσσα του Θεού.

Ο αναγνώστης εύκολα κατανοεί μέσω αυτής της απειροελαχίστου βάθους ανάλυσης, γιατί δεν επεκτάθηκε η ελληνική γλώσσα στο σύνολο των τάξεων.

Ήταν αδύνατο ν’ αφήσουν οι Έλληνες, που είχαν συμφέροντα από τη γνώση, τους φτωχούς ν’ αντιλαμβάνονται έννοιες, που ήταν αντίθετες μ’ αυτά.
Ο ανατολίτης δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση ούτε να υποψιάζεται τι σημαίνει άτομο, δικαίωμα, δημοκρατία.
Απ’ αυτήν την τακτική της υποκρισίας έχουμε μία τεράστια αλλαγή στη διάδοση της παιδείας, που ήταν συνειδητή επιλογή του συστήματος.

Το ελληνικό πνεύμα, ενώ μέχρι τότε ήταν ελεύθερο κι οι Έλληνες ευτυχείς, όταν κατάφερναν να το μεταδώσουν, μέσω της υπεραξίας αποκτά χαρακτηριστικά πέρα από την ελληνική λογική.
Το ελληνικό πνεύμα γίνεται μία γνώση της οποίας δυνατότητα απόκτησης είχαν όσοι ήταν φυσικά παιδιά Ελλήνων κι όσοι είχαν την οικονομική ευχέρεια.

Οι Έλληνες φιλόσοφοι έπαψαν να διδάσκουν και να ρητορεύουν σε δημόσιους χώρους, γιατί απολάμβαναν οικονομικά οφέλη διδάσκοντας τα παιδιά των εκλεκτών.
Η κοινωνία που γκρέμισε τα στεγανά των εκλεκτών κι ύμνησε την αξία του ατόμου έναντι οικονομικής παροχής, δημιουργεί συνθήκες μίας κοινωνίας που νίκησε.
Τα παιδιά των Ασιατών εκλεκτών δεν παίρνουν πλέον μόνον τη γνώση του συστήματος που υπηρετούν, αλλά και γνώση φιλοσοφίας, που επιτρέπει στον άνθρωπο να εκμεταλλεύεται άλλο άνθρωπο χωρίς φθορά.
Διατηρούν για τους φτωχούς το σύνολο των παραδόσεων, που τους καθηλώνει στην αθλιότητα, ενώ αυτοί απολαμβάνουν μέσω της γνώσης τους τον κοσμοπολιτισμό.
Ο Σύριος άρχοντας ξέρει να μιλά, όταν τον συμφέρει, για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά όταν οι δούλοι του απαιτούν τα δικά τους δικαιώματα, μετατρέπεται σ’ άθλιο θηρίο της πατριαρχικής κοινωνίας.
Σ’ αυτούς προτείνει να παντρεύονται σε πολύ μικρή ηλικία, να υπακούν στον πατέρα εξουσία και να φοβούνται την οργή του Θεού.
Το σύνολο των αναγκών των συστημάτων διοίκησης οδήγησε και στην ανάπτυξη νέων επιστημών, που αφορούσαν την κατανομή της εξουσίας ανάμεσα στους διαχειριστές της.

Τα μεγάλα πνευματικά κέντρα της εποχής άρχισαν πλέον να παράγουν, όχι φιλοσόφους κι ελεύθερα πνεύματα, αλλά θλιβερούς διαχειριστές της εξουσίας.
Η μεγάλη Αθήνα μεταλλάσσεται κι αυτή.. από κοιτίδα πολιτισμού γίνεται σκοτεινό κέντρο παραγωγής εκλεκτών.
Άθλιοι απ’ όλο τον κόσμο συνέρεαν για να πάρουν τη γνώση, που θα τους επέτρεπε να ζουν σε βάρος των άλλων.
Η Αθήνα είναι το πρώτο μεγάλο πανεπιστήμιο του κόσμου.
Η λογική της και η φιλοσοφία της ήταν ίδιες με των σύγχρονων πανεπιστημίων.
Οι εκλεκτοί μεταξύ τους κατανοούν δικαιώματα κι αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα, όταν τους συμφέρει, αλλά όταν επιστρέφουν στις πατρίδες τους όλα αυτά τα ξεχνούν και δρουν με τον πιο άθλιο τρόπο.

Όπως ακριβώς σήμερα οι φοιτητές αγωνίζονται για τα δικαιώματα του λαού μέσα στο πανεπιστήμιο κι όταν αποφοιτήσουν και βολευτούν με την υπεραξία, ξεχνούν τα πάντα πίνοντας το αίμα των φτωχών.

Όση πιθανότητα έχει κάποιος να δει σήμερα ένα μηχανικό ν’ αγωνίζεται υπέρ των εργατών, άλλη τόση είχε τότε να δει Έλληνα ν’ αγωνίζεται υπέρ των Ασιατών. . . .. .........

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Μυστικό σχέδιο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΙΑΝΟΥ



Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post